Misschien wel de belangrijkste woorden van de Qigong les. "Even niets", een moment van goede zelfzorg, van hernieuwde kennismaking met een lichaam dat een geschiedenis van veel stress en dreiging kent, van meditatief en compassievol naar dat lichaam kijken, erin voelen en er misschien weer een beetje meer in gaan wonen.
Wat een mooi geschreven artikel Ronald, vooral de zin "Als jouw GHIA verband houdt met gebeurtenissen rond je geboorte, kan dit een gevoel zijn waaraan je jezelf regelmatig mag herinneren. Ook jij wordt gedragen." Raakte mij enorm. Het geeft me een gevoel van ruimte, opluchting en verbondenheid.
He he, wat een goed stuk! En wat heerlijk die zee foto's! De beste regulatie van mijn zenuwstelsel krijg ik door met mijn voeten in de zee te staan als het eb is en ze zachtjes over mijn voeten rollen met dat ritmische geluid...
Ronald en ik waren afgelopen week allebei aan zee om onszelf even niets te gunnen en op te laden. Daarom was er een keer geen les.
Ik wilde dit nog toevoegen, wat ik ook in mijn praktijk zie gebeuren als ik mensen help te ontspannen.
Er kan ook een andere associatie zijn met 'niets doen':
NIETS, het niets, the void, het zwarte gat, is diep in het onderbewuste het gebied dat koste wat kost, vermeden moet worden. Dit is een associatie met verdwijnen, het niet overleven. Dus we zetten ons schrap (bevriezen) of we bewegen eruit, juist als we even niets mogen doen, als we mogen ontspannen.
Dit psychologische en neurofysiologische 'verbod' op ontspanning bij mensen met trauma is een ontzettend verdrietig gegeven. En houdt het lijden in stand.
Wat een mooi geschreven artikel Ronald, vooral de zin "Als jouw GHIA verband houdt met gebeurtenissen rond je geboorte, kan dit een gevoel zijn waaraan je jezelf regelmatig mag herinneren. Ook jij wordt gedragen." Raakte mij enorm. Het geeft me een gevoel van ruimte, opluchting en verbondenheid.
Dank je wel, Jeroen. Dat gevoel, dat mag wat gaan groeien de komende tijd... ;-)
He he, wat een goed stuk! En wat heerlijk die zee foto's! De beste regulatie van mijn zenuwstelsel krijg ik door met mijn voeten in de zee te staan als het eb is en ze zachtjes over mijn voeten rollen met dat ritmische geluid...
Ronald en ik waren afgelopen week allebei aan zee om onszelf even niets te gunnen en op te laden. Daarom was er een keer geen les.
Ik wilde dit nog toevoegen, wat ik ook in mijn praktijk zie gebeuren als ik mensen help te ontspannen.
Er kan ook een andere associatie zijn met 'niets doen':
NIETS, het niets, the void, het zwarte gat, is diep in het onderbewuste het gebied dat koste wat kost, vermeden moet worden. Dit is een associatie met verdwijnen, het niet overleven. Dus we zetten ons schrap (bevriezen) of we bewegen eruit, juist als we even niets mogen doen, als we mogen ontspannen.
Dit psychologische en neurofysiologische 'verbod' op ontspanning bij mensen met trauma is een ontzettend verdrietig gegeven. En houdt het lijden in stand.
Fijn dat je dat beschrijft, Saskia, dat herken ik, had me dat nog niet zo gerealiseerd!
Jaaa, mooie toevoeging, Saskia, voor veel mensen met GHIA wel herkenbaar schat ik zo in...
By the way, ik sta nu als 'Author' genoemd maar alle credits voor Ronald want ik heb het niet geschreven:)
Dank voor je reactie, Jacoba.
"Zachtjes aan"... Misschien ook maar een artikel over schrijven?