Bedankt voor het boeiende gesprek. Ik wilde even mijn kijk op mijn midden delen. Het echte midden ken ik denk ik niet. Ik heb wel een gevoel voor wat het midden misschien zou moeten zijn maar er zit altijd wel een gevoel van verkramping, spanning onder. En als je nooit het midden hebt gekend weet je ook niet dat je het mist, en dat vind ik zo typerend voor mijn ghia. Denken dat alles wat je voelt normaal is, dat iedereen zo rondloopt omdat je niet beter/anders kent. En dus je je ook niet moet aanstellen omdat iedereen blijkbaar ondanks dit gevoel alles voor elkaar krijgt.
Nu weet ik dat dit niet waar is dus kan ik ook veel compassievoller naar mezelf kijken :)
Ja, niet weten wat je mist… Niet makkelijk he! Maar als je dan het midden een beetje gaat vinden, en er komt meer ‘belichaming’ met een rustig zenuwstelsel, dan is dat wel heel bijzonder om mee te maken. Soms denk ik weleens dat mensen die het midden van nature hebben, het niet genoeg waarderen, en dat wij dat tenminste wel kunnen, als we er wat van ervaren.
Ja het is ontzettend bijzonder om mee te maken en het voelt zo onwennig. Dat maakt dat ik het midden soms ook weer zo snel verlies. Je bent zo gewend om uit het midden te zijn dat als je in het midden zit er iets niet klopt.
En inderdaad denk ik dat voor de meeste mensen die het midden van nature hebben, geldt dat ze pas weten dat ze niet er niet meer inzitten als ze er (langdurig) uit zijn. Daarom vind ik dat ook zo bijzonder van Ronald, hij weet de essentie van ghia, ondanks dat hij (tenminste van wat ik begrijp) van nature in het midden zit, toch heel goed te vatten en snapt wat mensen nodig hebben, die uit het midden zijn.
Bedankt voor het boeiende gesprek. Ik wilde even mijn kijk op mijn midden delen. Het echte midden ken ik denk ik niet. Ik heb wel een gevoel voor wat het midden misschien zou moeten zijn maar er zit altijd wel een gevoel van verkramping, spanning onder. En als je nooit het midden hebt gekend weet je ook niet dat je het mist, en dat vind ik zo typerend voor mijn ghia. Denken dat alles wat je voelt normaal is, dat iedereen zo rondloopt omdat je niet beter/anders kent. En dus je je ook niet moet aanstellen omdat iedereen blijkbaar ondanks dit gevoel alles voor elkaar krijgt.
Nu weet ik dat dit niet waar is dus kan ik ook veel compassievoller naar mezelf kijken :)
Ja, niet weten wat je mist… Niet makkelijk he! Maar als je dan het midden een beetje gaat vinden, en er komt meer ‘belichaming’ met een rustig zenuwstelsel, dan is dat wel heel bijzonder om mee te maken. Soms denk ik weleens dat mensen die het midden van nature hebben, het niet genoeg waarderen, en dat wij dat tenminste wel kunnen, als we er wat van ervaren.
Ja het is ontzettend bijzonder om mee te maken en het voelt zo onwennig. Dat maakt dat ik het midden soms ook weer zo snel verlies. Je bent zo gewend om uit het midden te zijn dat als je in het midden zit er iets niet klopt.
En inderdaad denk ik dat voor de meeste mensen die het midden van nature hebben, geldt dat ze pas weten dat ze niet er niet meer inzitten als ze er (langdurig) uit zijn. Daarom vind ik dat ook zo bijzonder van Ronald, hij weet de essentie van ghia, ondanks dat hij (tenminste van wat ik begrijp) van nature in het midden zit, toch heel goed te vatten en snapt wat mensen nodig hebben, die uit het midden zijn.
Ja dat vind ik nou ook van Ronald. Heel bijzonder dat hij het als relatieve 'buitenstaander' zo ontzettend goed vat.. ;)
Nou dat vind ik ook bijzonder!